Website
van Colette en Peter
USA 2015
Dag 17 - Steubenville, Ohio
De stad maakt zich op voor een volledige dag van Dean Martin herdenkingen. In de hoofdstraten staan er verschillende standjes. Het weer wordt de grote spelbreker. In de voormiddag valt het nog mee, lichte regenbuien worden afgewisseld met periodes van zonneschijn. Het is echter zeer laf, met een vochtigheidsgraad van 80%.
In de voormiddag bezoeken we Fort Steuben waar alles begon. Het is een typisch fort van eind 18de eeuw. De verschillende blokhutten geven een overzicht hoe ze toen leefden en een smid toont hoe hij de nodige gebruiksmiddelen voor de inwoners van het fort maakte.
We beslissen te voet de verschillende muurschilderijen te bezoeken. De meesten liggen in een straal van enkele blokken. Terwijl wij door de straten lopen, valt het ons op hoe vervallen deze stad is. In de tijd dat Dean Martin hier woonde, teerde de stad voornamelijk op de staalindustrie. Sedert de teloorgang van de staalindustrie, zagen de mensen hier hun stad zienderogen achter uitgaan.
Het enigste wat er van overgebleven is, zijn de muurschilderijen die in het centrum staan en een overzicht geven van hoe het hier vroeger was. De beelden handelen over de Ohio rivier, de universiteit gesticht door de Franciskanen, de pioniersdagen en Dean Martin.
Foto's
Bekijk het fotoalbum van Steubenville op Google+
Links
Motel
Microtel Inn & Suites by Wyndham, 909 Buckeye Street, Steubenville, OH 43952
In de namiddag bezoeken we nog het Jefferson County Historical Museum. Dit museum is gevestigd in een huis van 1918, gebouwd voor de dochter van een burgeroorlogheld: Kolonel John J. Carter. Het heeft 19 kamers in Engelse Tudorstijl en staat vol met allerlei voorwerpen dat aan het museum werd geschonken.
Veel interessants was er niet echt te zien. Op de bovenverdieping hadden ze de kamers per onderwerp verdeeld: een kamer met voorwerpen van Presidenten afkomstig van Ohio, één voor de burgeroorlog en één voor de soldaten van Ohio die deelnamen aan WW1 en WW2. Ook Dean Martin had zijn eigen kamer. De hoezen van omzeggens al zijn langspeelplaten hingen aan de muur. Daarnasst stonden er veel foto's van Dean Martin met bekende personen. Meestal zijn persoonlijke vrienden.
Toen wij buiten kwamen stond een groep jong volwassenen te wachten om het museum te bezoeken. Ze waren ontgoocheld te horen dat wij deel uitmaakten van de laatste groep die het museum konden bezoeken. Eén van hen keek mij aan en zei de anderen dat hij ons herkende van de televisie. Het interview dat de lokale televisiezender gisteren in de Spotbar van ons had afgenomen, werd nog dezelfde avond uitgezonden. Van het één kwam het ander en hadden wij met deze jonge mensen een uitgebreid gesprek. Ze hadden België zelfs al bezocht toen ze in Oostenrijk waren voor hun studies. De regen werd spelbreker en we gingen elk onze weg verder.