Website
van Colette en Peter
USA 2015
Dag 15 - Bremen, Ohio
We zijn terug op weg naar Bremen, het dorp waar Sergeant Willis Lewis Burnworth, van wie wij het graf hebben geadopteerd, werd geboren.
Het dorp ligt in een heuvelachtig gebied, rijk aan aardolie. De eerste olie werd gevonden in 1869. Begin twintigste eeuw was Bremen het centrum van de regionale olieindustrie. Er werd zelfs beweerd dat je Broad Street van boortoren tot boortoren kon afgaan zonder de grond te raken.
Veel beweging is er niet te zien wanneer wij het centrum van het dorp bezoeken. Bij ons vorig bezoek, toonde Terry Burnworth, achterneef van Sergeant Willis ons de markantste plaatsen in het dorp. Wij zoeken ze nu op een maken er een foto van. In Amerika worden hun soldaten vereeuwigd op herdenkingsplaten. We vinden er één voor het huis van de American Legion en één aan de Rushcreek Memorial High School. Bijna iedereen van de Burnworth familie liep hier school.
Op de weg van het dorp naar het huis van Terry Burnworth zien we geen boortorens, maar van die ja-knikkers, zoals je er hele grote ziet in Texas. Ook op het terrein van Terry zien we er één staan. De ontvangst is hartelijk en op zijn Amerikaans; we krijgen beiden een stevige knuffel. De informatie die ik gisteren vond in het Ohio History Center wordt aan hen overgemaakt. Voordat we het weten, is het tijd om aan tafel te gaan. Hoe hard ik ook aandring, hij wil er niet van weten dat ik de lunch betaal.
De afspraak met de reporter van de Lancaster-Eagle Gazette is om 14:00 hr in de woning van Terry. De fotograaf Matthew is als eerste op de afspraak. Hij installeert zijn camera's en lichtarmaturen. Ondertussen is Carl Burnett, de reporter ook toegekomen. Met zijn stenoboekje in de hand begint hij allerlei vragen te stellen en neemt Matthew allerlei foto's. Van Terry wenst hij te weten hoe hij zich voelde toen hij de eerste keer telefonisch door mij werd gecontacteerd. Terry komt moeilijk uit zijn woorden en laat weten dat hij verbaasd was dat een wild vreemde man de gedachtenis van zijn grootnonkel wenst levendig te houden en zelfs bereid was om langs te komen om te zien waar hij leefde.
De reporter wenst van ons te weten hoe het allemaal begon en vooral wat wij wensen te bereiken. Hij krijgt een uitgebreid verhaal hoe het adoptieprogramma verliep en wij maken hem duidelijk dat wij graag zouden te weten komen wie Sergeant Willis was en wat hij allemaal meemaakte, maar dat alle informatie over zijn eenheid en zijn wapenmakkers ook welkom is.
Op het einde van het vragenrondje trachten we hem vooral te doen inzien dat onze generatie er voor moet zorgen dat hun offer niet in de vergetelheid mag geraken. In België noch hier in de USA. Het zou mooi zijn dat de krant via hun contacten de plaatselijke autoriteiten zou warm maken voor een herdenking in 1917 of 1918. Duizenden hebben zich vrijwillig opgegeven om in Europa te gaan vechten. Alleen al in dit klein dorpje waren 137 mannen bereid om zich hiervoor te engageren. Acht van hen keerden nooit meer terug. Het zou misschien een mooi initiatief zijn om het verhaal van deze acht op te zoeken en tegen dan een tentoonstelling te organiseren over hen.
De reporter belooft ons een kopie van het artikel, bedankt Terry en ons voor de leuke babbel en het interview. Voor ons is het ook tijd om afscheid te nemen. Wij weten dat het moeilijk voor hen zal zijn om ooit naar Europa te komen en het graf van hun grootnonkel te bezoeken. Desondanks drukken wij hen op het hart dat ze altijd met open armen zullen ontvangen worden en dat als zij er niet zouden in slagen dat hun kinderen, kleinkinderen of hun neven welkom zijn.
Het werd een moeilijk en emotioneel afscheid, maar de lange knuffel deed ons allen goed. Met spijt in ons hart verlaten we hen, niet wetende of we hen ooit nog zullen terug zien. Ze hebben in ieder geval een diepe indruk op ons gemaakt.
Foto's
Bekijk het fotoalbum van Bremen op Google+
Links
Motel
Best Western Port Columbus, 1450 Airpointe Drive, Columbus , OH, 43219-1501