Website
van Colette en Peter
USA 2015
Dag 14 - Columbus, Ohio
In de planning hebben we vier volledige dagen uitgetrokken voor ons verblijf in Columbus. Niet omdat in de hoofdstad van Ohio veel te zien is, maar wel om de tijd te hebben om de nodige opzoekingen te doen met betrekking tot Sergeant Willis Burnworth.
Voordat wij vertrokken, hadden we een mail verstuurd naar een reporter van de Lancaster Gazette met het bericht dat wij in de buurt waren en de familie zouden bezoeken. Spijtig genoeg kwam hier nooit geen reactie op. Ik heb dan maar mijn stoute schoenen aangetrokken en hem gebeld. Hij had niet veel tijd, maar ik mocht na wat aandringen de informatie nog eens overmaken. Even later kregen we de naam en het telefoonnummer van een andere reporter. Hij bleek al veel enthousiaster. We hebben een afspraak gemaakt om hem en zijn fotograaf morgen te ontmoeten bij de achterneef van Sergeant Burnworth.
Dit noem ik nog eens een goed begin van de dag. In ieder geval beter dan het weer.
Foto's
Bekijk het fotoalbum van Columbus op Google+
Links
Motel
Best Western Port Columbus, 1450 Airpointe Drive, Columbus , OH, 43219-1501
In de regen vertrekken we naar het Ohio Statehouse. Samen met een koppel uit Pennsylvania worden we rondgeleid door Mike, een gepensioneerde schoolleraar. Ik hou mijn hart vast, want meestal betekent dit dat ze hun tekst doceren en dat ruimte voor persoonlijke inbreng gelimiteerd is.
Wanneer we boven een marmeren kaart staan met de 88 counties van Ohio, wijst hij de verschillende buurtstaten aan en benoemt ze Indiana, Kentucky, West-Virgina, Pennsylvania en een staat die hij niet wil benoemen, maar het begint met een "M". Om één of andere reden voelde ik de nood om hem de naam toch te laten uitspreken. "Ah", zeg ik, "dat moet dan Minnesota zijn". Hij reageert geen vin. Ik vraag dan waarom hij de naam niet wil uitspreken. Het heeft te maken met de rivaliteit tussen de twee universiteiten; Ohio State en Michigan State. Zie je wel, zo moeilijk was dat toch niet.
Van architectuur is dit zeker niet de mooiste Statehouse dat we al bezocht hebben. Alhoewel het een rotunda heeft, kan je van buiten geen dome zien. Bij het ontwerp wilde de architect geen dome voorzien omdat dit betekende dat hij een Romeins element zou moeten toevoegen aan een gebouw dat in neogriekse stijl zou worden gebouwd.
In de kelder bezochten we het interessantste gedeelte van dit gebouw. Het was een informatiecentrum over hoe de regering van een staat tot stand komt, hoe het is samengesteld en het werkt. Deze interactieve tentoonstelling gaf ons ook de mogelijkheid om deel te nemen aan een referendum of leerlingen in de lagere school al dan niet moeten leren schrijven met een pen. Meer en meer scholen beslissen om jonge kinderen onmiddellijk te laten schrijven op een tablet of computer. Mensen vrezen dat de jeugd hierdoor onthouden wordt van een vaardigheid en dat hun spelling ondermaats zal zijn. Toen wij onze stem uitbrachten, was slechts 69% van de stemmers de mening toegedaan dat de kinderen verplicht moesten worden om te leren schrijven met een pen.
Zoals de meeste staatsmusea toonde ook het Ohio History Center de geschiedenis van deze staat beginnende met de prehistorie tot en met de hedendaagse staat, gaande van fossielen, de geografie tot de fauna en flora. Dit museum is echter gekend voor de vele tijdelijke tentoonstellingen.
Met veel verwachting bezochten we "1950s Building the American Dream". We kregen eerst een overzicht met een vergelijking van statistische gegevens tussen 1950 en 2010:
-
de prijs van een brood (0,18$ - 1,42$)
-
huis (8.450$ - 272.900$)
-
benzine (0,29$ - 3,86$)
-
werkende vrouwen (28,8% - 58,6%)
Het opmerkelijkste was echter het feit dat in 1950 van alle gezinnen 59% een auto hadden en in 2010 hetzelfde percentage op zijn minst 2 auto's in hun bezit hebben.
In een aparte hal stond een Lustron huis. We hadden er nog nooit van gehoord. De Lustron firma fabriceerde een soort prefabwoning uit geëmailleerd staal. Er waren drie modellen (van 66 m² tot 96 m²) en er was keuze uit 4 kleuren (Surf Blue, Dove Gray, Maize Yellow en Desert Tan). Ze werden getransporteerd naar jouw bouwgrond, waar ze in 2 weken tijd in elkaar werden gestoken. Het doelpubliek waren de GI's die terugkeerden van WW2 die zo de kans kregen een dak boven het hoofd van hun gezin te geven.
Voor die tijd was het modern ingericht, ruimte besparend en vergde weinig onderhoud. Je moest geen gaten in de muur boren om iets op te hangen, een magneet was alles wat je nodig had. Het tentoongestelde model had in elke slaapkamer ingebouwde kasten. Als extra optie kon je een Thor combinatie was/afwasmachine onder het aanrecht aanschaffen. Je moest wel zien dat je het toestel op de juiste schakelaar plaatste zodat je kleding niet werd afgewassen. Van de 2.500 die er werden verkocht, worden er nog steeds 2/3 van gebruikt.
Terwijl Colette buiten een aantal originele historische huizen uit verschillende delen van Ohio ging bekijken en sprak met de acteurs die gekleed waren volgens het beroep van de inwoner, ging ik naar de bibliotheek. De historici hielpen met het opzoeken van de geschiedenis van de familie Burnworth. Ze zochten het militair verleden van sommige familieleden en verklaarden de gebruikte afkortingen.